Definitie deeltijdse arbeid

Deeltijdse arbeid is arbeid die regelmatig en op vrijwillige basis gedurende een kortere periode uitgevoerd wordt dan de normale arbeidsduur in de onderneming voor voltijdse werknemers.

Het regelmatig karakter onderscheidt de deeltijdse arbeid van andere arbeidsvormen zoals gelegenheidswerk, seizoenarbeid of tijdelijke arbeid. De kortere duur kan per dag, per week of per maand bepaald worden.

Opgelet! Een arbeidsovereenkomst die gesloten is voor voltijdse arbeid en waarvan de uitvoering tijdelijk gedeeltelijk is geschorst, is geen deeltijdse arbeidsovereenkomst!

De arbeidsovereenkomst voor deeltijdse arbeid kan worden gesloten voor werklieden, bedienden, dienstboden, handelsvertegenwoordigers of studenten. Ze kan de vorm aannemen van een overeenkomst voor onbepaalde tijd, voor een bepaalde tijd, voor de uitvoering van een duidelijk omschreven werk of een vervangingsovereenkomst.

De arbeidsovereenkomstenwet is van toepassing op deeltijdse arbeid: deeltijdse werknemers kunnen aanspraak maken op dezelfde rechten als voltijdse werknemers, doch meestal in verhouding tot hun arbeidsprestaties (het proportionaliteitsbeginsel).

Het recht op afwezigheid met loonbehoud (in de regeling van kort verzuim) blijft bestaan, maar het loon is slechts verschuldigd voor de dagen van kort verzuim die samenvallen met dagen van normale activiteit. Wanneer het bovendien gaat om een gebeurtenis of verplichting waarbij de werknemer de vrije keuze heeft over de dag waarop hij verlof zal nemen, geldt die vrije keuze ook voor de deeltijdse werknemer.