Begrip Werknemer

Sociale Verkiezingen > Begrip Werknemer

Het aantal mandaten in de ondernemingsraad en in het comité, de stemgerechtigden, de kandidaturen, zijn slechts enkele elementen van de procedure die worden bepaald door het begrip werknemer en door het aantal werknemers.

Het begrip werknemer omvat iedere persoon die met de onderneming verbonden is door een arbeids- of leerovereenkomst.[1]

Worden dus als dusdanig beschouwd: de werklieden, de bedienden met inbegrip van de kaderleden en het leidinggevend personeel met een arbeidsovereenkomst.

Worden gelijkgesteld met werknemers van de onderneming waar ze worden tewerkgesteld:

  • de stagiairs;
  • de werknemer die voor een beroepsopleiding in de onderneming geplaatst is door de VDAB, FOREM of IBFFP.

Worden niet als werknemer beschouwd, maar enkel voor de berekening van de drempels van 50 of 100 werknemers:

  • de werknemer tewerkgesteld krachtens een vervangingsovereenkomst;
  • de werknemer die een werknemer met volledig tijdskrediet vervangt;
  • de uitzendkracht.

Opmerking: de uitzendkrachten worden niet als werknemer beschouwd voor de berekening van de drempel in de uitzendkantoren. Ze zullen evenwel in aanmerking worden genomen in de gebruikende ondernemingen voor zover ze geen werknemers vervangen gedurende de schorsing van de uitvoering van de arbeidsovereenkomst.[2]

Om de personeelsbezetting te bepalen wordt dus rekening gehouden met alle werknemers voor zover zij arbeid verrichten krachtens een arbeidsovereenkomst, zelfs wanneer ze bijvoorbeeld door ziekte of ongeval afwezig zijn.


Het gemiddelde van de tewerkgestelde werknemers wordt berekend[3]:

  • door het aantal kalenderdagen waarop elke werknemer in het personeelsregister werd ingeschreven (gedurende een periode van vier trimesters voorafgaand aan het trimester waarin de aanplakking geschiedt van de verkiezingsdatum), te delen door 365;
  • wanneer het werkelijke uurrooster van een deeltijdse werknemer lager ligt dan 3/4e van het uurrooster van een voltijdse werknemer, wordt het aantal kalenderdagen waarop hij in het personeelsregister ingeschreven werd gedeeld door twee.

Onder werkelijk uurrooster dient niet verstaan te worden de in de arbeidsovereenkomst voorziene uurregeling, maar de arbeidsduur die gewoonlijk door de werknemer wordt gepresteerd.

Wanneer gedurende het jaar van de verkiezingen een onderneming krachtens overeenkomst overging naar een andere onderneming, zal voor de berekening van de drempel de telling gebeuren op basis van de periode gelegen na de overgang.

De gebruiker van uitzendkrachten moet een bijlage bijhouden bij het personeelsregister gedurende het vierde trimester van het jaar van de verkiezingen. In deze bijlage wordt aan elke uitzendkracht een nummer toegewezen volgens een doorlopende nummering en in de chronologische volgorde van zijn terbeschikkingstelling aan de gebruiker. De bijlage vermeldt voor elke uitzendkracht[4] :

  • het nummer van de inschrijving,
  • de naam en de voornamen,
  • de datum van het begin van de terbeschikkingstelling,
  • de datum van het einde van de terbeschikkingstelling,
  • het uitzendbureau dat hen tewerkstelt,
  • zijn wekelijkse arbeidsduur

Het gemiddeld aantal uitzendkrachten wordt berekend door het totaal aantal kalenderdagen gedurende dewelke elke uitzendkracht ingeschreven is in de bijlage bij het personeelsregister gedurende het vierde trimester van het jaar van de verkiezingen, te delen door 92.

Wanneer het werkelijk uurrooster van de uitzendkracht minder dan drie kwartier bereikt van het uurrooster van een voltijdse werknemer, wordt het aantal kalenderdagen waarop hij in de bijlage werd ingeschreven gedeeld door twee.

[1] Art. 4, 8° wet betreffende de sociale verkiezingen, BS 7 december 2007.

[2] Art. 6 KB 12 september 2011 tot vaststelling van de berekeningswijze van het gemiddelde van de uitzendkrachten die door de gebruiker worden tewerkgesteld, BS 23 september 2011.

[3] Art. 7 wet 4 december 2007 betreffende de sociale verkiezingen, BS 7 december 2007.

[4] KB 12 september 2011 tot vaststelling van de berekeningswijze van het gemiddelde van de uitzendkrachten die door een gebruiker worden tewerkgesteld, BS 23 september 2011.